Koło...

Gwar wśród straganów na bazarze wspomnień...muszę znowu polubić samotne spacery.

Niewygodnie...

W taką noc lepiej pozostać w swoich snach...

Mgła...

Chwiejność świata.
Co jest realne, kiedy bóg Wisznu tańczy?

Epitafium...

Nasze emocje stawiają nam granicę przed światem i emocjami spotkanych przez nas ludzi. Granice te decydują ile razy damy światu i emocjom tych spotkanych ludzi szansę...

Pustka...

Samotność.
Bez ciepła,
Ciało na wyciągnięcie ręki.

Zwiastun...

Garść duszy.
Gasząc ogień emocji,
Pokonany wykonałem zadanie.

PrzedCzoraj...

Chcąc zapomnieć.
W każdej twarzy,
Jej uśmiech.

Skazaniec...

Cierpliwość.
Szmer rozmów w poczekalni,
Ostatnie miejsce w kolejce.

W środku nocy...

Bez siły myśli.
Jak wskazówki,
Ponuro odmierzające czas.

Przed snem...

Zamknąć oczy ostatnią myślą o usłyszanych dziś kłamstwach...w spokoju przebaczając prawdę.

Marznąc...

Narkotyk.
Prawdziwość Jej piękna,
Okłamywanie swoich emocji.

Dzień dwudziesty...

Popołudniowy spacer,
Trzy bicia serca do wspomnień.

Święta...

Myślenie o przyszłości.
Śmiech głupca,
Układającego domek z kart.

Antidotum...

Zapomnienie uczuć, hospicjum dla emocji...

Dzień dziewiętnasty...

Potrafiąc żyć bez odpowiedzi, pustka wciąż jest przytłaczająca...

Chwila ciszy...

Spacer z gołą głową wśród padającego śniegu skutecznie ostudza emocje, a śnieg szczelnie przykrywa sumienie...pokonany potrafię się śmiać ze swoich myśli.

Chwila z bliska...

Oddając siebie.
Cierpliwość,
Surowy nauczyciel.

Chwila z daleka...

Zapominając siebie.
Palcem po zaparowanej szybie,
Pisanie wspomnień.

Głupota...

Cytując pod nosem wiersze innych, idę jak dziecko we mgle. Z sercem na dłoni, które udaje, że bije...

Niezmiennie...

Szczerość za szczerość to kłamstwo...a na końcu jak zwykle pozostaje jedynie cisza.

Dzień osiemnasty...

Bez kolejności wspomnień ucieczka w chaos...emocje skoncentrowane w bawarce przynoszą zrozumienie. Najważniejsze to umieć cieszyć się z małych rzeczy...

Wcześnie na wspomnienia...

Dzień mglisty jak myśli tych, którzy marzną przy ciepłych uczuciach...tylko ślepiec najlepiej opisze co to znaczy "widzieć"...

Po zmroku...

Tydzień bez oddychania, bez snu i piękna.
Ostatni raz pokonany zbieram myśli do drogi...nikt nie ugości takiego wędrowca.

Poranek...

Nowy smak herbaty i jajecznicy.
Każda samotność jest inna.

Noc...

Kołysanka.
Dotyk jedwabiu,
Jej jęk rozkoszy.

Przyjaciele...

Darmowa psychoanaliza i mentalna grupa wsparcia...najlepsze w piątkowy wieczór do zrozumienia świata swoich emocji. Znowu jestem bogaty...

Następny poranek...

Nasiąknięty zmysłami.
Patrzę na myśli z daleka, układając je w odwrotnej kolejności, niczego nie wyrzucając...zaczynam się pakować do tej jednej podróży.

Nie obsesyjnie...

Kartka papieru z bólem i strachem i najładniejszym charakterem pisma...na kilka dłuższych chwil...wieczna teraźniejszość. Już nigdy mnie tu nie będzie.

Przepraszam...

Kiedyś rozmawiałem z Nią o pisaniu listów i o tym jak to odbieram...chyba zapamiętała.
Spokój ma Jej pismo...

Dzień kolejny...

Dni minione.
Jak płatek śniegu,
Który nie chce się rozpuścić na dłoni.

Jak radzą sobie chłopaki...

- Z kim grasz?
Zapytał kumpel patrząc na planszę gry starej jak moje życie.
Zamarłem zanim dolałem do kieliszka.
- Miałeś ją poznać, ale już nie poznasz - dokończyłem polewać - poza tym, to graliśmy - zrobiłem pauze zaciskając zęby - i już nie gramy.
Skwitowałem oschle, podając mu już pełny kieliszek.
- Jak to? - zapytał cholernie zdziwiony.
- Pij! Nie pierdol! - odparłem wychylając 40% smutku, które zagryzłem wspomieniami.
Nie pomogło.
W mej pamięci, tkwiło szyderstwo z moich uczuć przez Jej jeden sms.
Pionki na planszy dalej stoją same...

Przeczekanie...

Myśli o pięknie jak jesienne liście, zakrywane wśród płatków głupich piosenek.
Co zachód, ten sam widok w pamieci,
Co ranek...ten sam zachód.

Dzień piętnasty...

Śmiech rozsądku.
Jak podszept głupoty,
Ponawiając swoje błędy.

Dorastając...?

Miłość,
Oddajcie pokłon motyle.
Jej ulotność jak wasze życie.

Miejsca w pamięci...

W życiu człowieka pojawiają się "jego miejsca", które czynione są przez niego samego bądź przez czas i tę drugą osobę. Co do tego pierwszego sposobu można być pewnym, że sporo z tych miejsc zostanie zapomnianych, co do drugiego sposobu można mieć pewność, że póki nie zapomni się danej osoby to i dane miejsce i czas będą trwać w pamięci aż do końca tej pamięci dni...wtorek 20:50 metro Politechnika...miejsce nie do zapomnienia.

Dzień czternasty...

Bezsenność.
Noc o temperaturze serca,
Myśli nie do rozgrzania.

Cień...

Mały krok przez próg pamięci i sumienie ma wiekszego kaca...nie pierwszy raz, pozostawiając za sobą ślad obojętności.

Ucieczka...

Chwilowa emerytura. Przegrany i potłuczony wśród brzdęku grudniowych butelek nie znajdę zrozumienia...samotna ławka w parku przygarnie każdego. Byle do wiosny.

Dzień trzynasty...

Wspomnienia przy parzeniu herbaty...sparzony myślami o niej.

Bez dnia...

Twoje uczucia warte są jednego sms...
Czas odpocząć...

Bez dnia...

W mojej pamięci coraz więcej kolorowych kukieł...

Dzień dwunasty...

Sople na powiekach.
Z lodu budowanie samotności...
Zapomniałem jak grzeje uczucie.

Dzień za dniem...

Ubierając każdą chwile w odpowiednie myśli...bez podzielenia się nimi wciąż jesteśmy nadzy...

W pogoni za...

Łapiąc złotą rybkę,
Zapominamy o swoich życzeniach...

Dzień jedenasty...

Im bliżej końca, tym więcej ciszy...

Udając...

Sen na jawie ma jeden pozytywny aspekt: widać, kto chodzi na palcach swych kłamst uważając by nas nie zbudzić...

Dzień dziesiąty...

W niepogodę, poranny kubek ciepłej nadziei z bawarką...

Dzień dziewiąty...

Uśmiech duszy.
Pomagając innym, nie myśląc o sobie.

Tęsknota trzecia...

Wszystko.
W pustym pokoju,
Wspomnienie Jej uśmiechu.
dla K.

Dzień ósmy...

Znając siebie.
Nie błądze,
Poznając świat.

Spełnienie...

Ona.
W moich ramionach,
Najwspanialszy zapach.